اثرسطوح مختلف لسیتین تخم مرغ برترکیب بیوشیمیایی بدن و فعالیت آنزیم های گوارشی درماهیان جوان بنی mesopotamoihthys sharpeyi

دراین تحقیق اثرسطوح مختلف لسیتین تخم مرغ درغذا برترکیب بیوشیمیایی بدن وفعالیت آنزیم های گوارشی درماهیان جوان بنی (mesopotamichthys sharpeyi) مورد مطالعه قرارگرفت. بدین منظورحدود500 قطعه بچه ماهی (با وزن متوسط17/0±1/3گرم) به طورتصادفی در12تانک فایبرگلاس 300 لیتری توزیع شد (طول دوره آزمایشی 56 روز بود) و با 4 جیره غذایی که عبارت بودند از: تیماراول(شاهد): صفر%لستین تخم مرغ، تیماردوم: 2%لسیتین تخم مرغ، تیمارسوم: 4%لسیتین تخم مرغ، تیمارچهارم: 6% لسیتین تخم مرغ،3 باردر روز و درحد سیری به مدت 8 هفته تغذیه شدند. هریک از تیمارهای آزمایشی دارای سه تکرار بود. درپایان دوره ی آزمایشی فعالیت آنزیم های گوارشی (لیپاز، آمیلاز وآلکالین فسفاتاز) وترکیبات بیوشیمیایی بدن ماهیان آزمایش مورد بررسی قرارگرفت. براساس نتایج این آزمایش، درمیزان رطوبت و خاکسترلاشه بین تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0p>). از نظر درصد پروتئین و چربی لاشه، بیشترین مقدار (پروتئین07/0±69/16و چربی84/0±21/13) آن ها درتیمار4% لسیتین مشاهده شد و این تیمار اختلاف معنی داری(05/0p<) با تیمار شاهد داشت. هم چنین ازنظر میزان فعالیت آنزیم لیپاز، آمیلاز و آلکالین فسفاتاز بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری مشاهده شد(05/0p<) وروند فعالیت این آنزیم ها در تیمارهای مختلف یک روند افزایشی بود بر اساس نتایج حاصل از تحقیق درمورد ترکیبات بیوشیمیایی بدن می توان گفت، افزایش میزان درصد لسیتین تخم مرغ تا سطح4% لسیتین باعث افزایش میزان پروتئین وچربی بدن به صورت معنی داری(05/0p<) شده است. لذا توصیه می گردد جهت افزایش میزان رشد و بهبود فعالیت آنزیم های گوارشی در جیره غذایی ماهیان انگشت قد بنی از4% تا 6% لسیتین تخم مرغ درغذای آن ها استفاده شود.